całość

See also: całosc

Old Polish

Etymology

From cały +‎ -ość. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡saɫɔɕt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡saɫɔɕt͡ɕ/

Noun

całość f

1. intactness
   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, page 241:

     Tha czistoscz nycz ginego nye gest, geno czyala y dusche czaloscz ot zmazanya

     [Ta czystość nic jinego nie jest, jeno ciała i dusze całość ot zmazania]

Related terms

adjective

• cały

 

adverbs

• cale
• cało

 

nouns

• całowanie
• pocałowanie
• ucałowanie

 

verbs

• całować impf, pocałować pf, ucałować pf
• celić impf

 

Descendants

• Polish: całość
• Silesian: całość

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “całość”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish całość. By surface analysis, cały +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sa.wɔɕt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈt͡sa.ɫɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awɔɕt͡ɕ
• Syllabification: ca‧łość

Noun

całość f (diminutive całostka)

1. (countable) whole, wholeness, entirety (that which may be considered complete, entire, or whole)
2. (uncountable, literary) intactness
   1. (Middle Polish) virginity; pureness
3. totality (compact system whose features and laws determine its features and individual components)
4. (mathematics) whole number

   Synonym: liczba całkowita

5. (Middle Polish) entirety; Further details are uncertain.
   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎^[4], page 172a:

     Integritas […] Zupełność/ cáłość

     [Integritas […] Zupełność/ całość]

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎^[5], page 399d:

     Soliditas […] Cáłość/ zupełność.

     [Soliditas […] Całość/ zupełność.]

   • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum‎^[6], page 547b:

     Integritas ‒ Szczerosc, czałosc .

     [Integritas ‒ Szczerość, całość.]

   • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum‎^[7], page 989b.:

     Soliditas ‒ Czałoſcz, mocz, vgruntowanie

     [Soliditas ‒ Całość, moc, ugruntowanie]

Declension

Declension of całość

	singular	plural
nominative	całość	całości
genitive	całości	całości
dative	całości	całościom
accusative	całość	całości
instrumental	całością	całościami
locative	całości	całościach
vocative	całości	całości

Derived terms

adjectives

• całościowy

 

verbs

• całościować impf
• iść na całość impf, pójść na całość pf
• jechać po całości impf, pojechać po całości pf

 

Related terms

adjectives

• caliznowy
• całki
• całkowalny
• całkowity
• całkowy
• całostkowy
• całowity
• całuskowy
• całuśny
• cały

 

adverbs

• cale
• calusieńko
• caluśko
• całkiem
• całkowicie
• całkowo
• cało
• całostkowo
• całościowo
• całowicie

 

nouns

• calak
• calec
• calizna
• całka
• całkość
• całkowalność
• całkowanie
• całkowitka
• całkowitość
• całkowość
• całostkowość
• całościowość
• całownik
• całunek
• całus
• całusek
• całuśnik

 

verbs

• caleć impf, ocaleć pf
• calić impf
• całkować impf, scałkować pf
• całować impf

 

Further reading

• całość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• całość in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “całość”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “CAŁOŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 03.01.2019
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “całość”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “całość”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “całość”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 253

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish całość. By surface analysis, cały +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sawɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -awɔɕt͡ɕ
• Syllabification: ca‧łość

Noun

całość f

1. whole, wholeness, entirety (that which may be considered complete, entire, or whole)

Further reading

• całość in silling.org