ceruit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of cerui.
Noun[edit]
ceruit n (plural ceruituri)
Declension[edit]
Declension of ceruit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ceruit | ceruitul | (niște) ceruituri | ceruiturile |
genitive/dative | (unui) ceruit | ceruitului | (unor) ceruituri | ceruiturilor |
vocative | ceruitule | ceruiturilor |
Verb[edit]
ceruit (past participle of cerui)
- past participle of cerui