compătimire
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
From compătimi.
Noun[edit]
compătimire f (plural compătimiri)
Declension[edit]
Declension of compătimire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) compătimire | compătimirea | (niște) compătimiri | compătimirile |
genitive/dative | (unei) compătimiri | compătimirii | (unor) compătimiri | compătimirilor |
vocative | compătimire, compătimireo | compătimirilor |