connumeratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Prefect passive participle of connumerō
Participle[edit]
connumerātus (feminine connumerāta, neuter connumerātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | connumerātus | connumerāta | connumerātum | connumerātī | connumerātae | connumerāta | |
Genitive | connumerātī | connumerātae | connumerātī | connumerātōrum | connumerātārum | connumerātōrum | |
Dative | connumerātō | connumerātō | connumerātīs | ||||
Accusative | connumerātum | connumerātam | connumerātum | connumerātōs | connumerātās | connumerāta | |
Ablative | connumerātō | connumerātā | connumerātō | connumerātīs | |||
Vocative | connumerāte | connumerāta | connumerātum | connumerātī | connumerātae | connumerāta |