conspurcatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of cōnspurcō (“pollute”).
Participle
[edit]cōnspurcātus (feminine cōnspurcāta, neuter cōnspurcātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnspurcātus | cōnspurcāta | cōnspurcātum | cōnspurcātī | cōnspurcātae | cōnspurcāta | |
Genitive | cōnspurcātī | cōnspurcātae | cōnspurcātī | cōnspurcātōrum | cōnspurcātārum | cōnspurcātōrum | |
Dative | cōnspurcātō | cōnspurcātō | cōnspurcātīs | ||||
Accusative | cōnspurcātum | cōnspurcātam | cōnspurcātum | cōnspurcātōs | cōnspurcātās | cōnspurcāta | |
Ablative | cōnspurcātō | cōnspurcātā | cōnspurcātō | cōnspurcātīs | |||
Vocative | cōnspurcāte | cōnspurcāta | cōnspurcātum | cōnspurcātī | cōnspurcātae | cōnspurcāta |
Related terms
[edit]References
[edit]- conspurcatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- conspurcatus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016