czara

See also: Czara, czarą, and Czarą

Polish

czara

Etymology

Borrowed from Russian ча́ра (čára), from Proto-Slavic *čara.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂa.ra/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ara
• Syllabification: cza‧ra
• Homophone: Czara

Noun

czara f (diminutive czarka)

1. (literary) bowl, cup, goblet

Declension

Declension of czara

	singular	plural
nominative	czara	czary
genitive	czary	czar
dative	czarze	czarom
accusative	czarę	czary
instrumental	czarą	czarami
locative	czarze	czarach
vocative	czaro	czary

Further reading

• czara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czara in Polish dictionaries at PWN