dewelke

Dutch

Etymology

From Middle Dutch dewelke, later variant of diewelke. Equivalent to a univerbation of de +‎ welke.

Pronunciation

• IPA^(key): /dəˈʋɛl.kə/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: de‧wel‧ke

Pronoun

dewelke

1. (formal) which (with masculine or feminine antecedent)
   • 1888, Statenvertaling, Jongbloed edition, Numbers 11:16:

     En de HEERE zeide tot Mozes: Verzamel Mij zeventig mannen uit de oudsten van Israel, dewelke gij weet, dat zij de oudsten des volks en deszelfs ambtlieden zijn; en gij zult hen brengen voor de tent der samenkomst, en zij zullen zich daar bij u stellen.

     (please add an English translation of this quotation)