diiunctus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of dīiungō.
Participle[edit]
dīiūnctus (feminine dīiūncta, neuter dīiūnctum, comparative dīiūnctior); first/second-declension participle
- Alternative form of disiūnctus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīiūnctus | dīiūncta | dīiūnctum | dīiūnctī | dīiūnctae | dīiūncta | |
Genitive | dīiūnctī | dīiūnctae | dīiūnctī | dīiūnctōrum | dīiūnctārum | dīiūnctōrum | |
Dative | dīiūnctō | dīiūnctō | dīiūnctīs | ||||
Accusative | dīiūnctum | dīiūnctam | dīiūnctum | dīiūnctōs | dīiūnctās | dīiūncta | |
Ablative | dīiūnctō | dīiūnctā | dīiūnctō | dīiūnctīs | |||
Vocative | dīiūncte | dīiūncta | dīiūnctum | dīiūnctī | dīiūnctae | dīiūncta |