disceptatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of disceptō
Participle[edit]
disceptātus (feminine disceptāta, neuter disceptātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | disceptātus | disceptāta | disceptātum | disceptātī | disceptātae | disceptāta | |
Genitive | disceptātī | disceptātae | disceptātī | disceptātōrum | disceptātārum | disceptātōrum | |
Dative | disceptātō | disceptātō | disceptātīs | ||||
Accusative | disceptātum | disceptātam | disceptātum | disceptātōs | disceptātās | disceptāta | |
Ablative | disceptātō | disceptātā | disceptātō | disceptātīs | |||
Vocative | disceptāte | disceptāta | disceptātum | disceptātī | disceptātae | disceptāta |