distorturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of distorqueō.
Participle[edit]
distortūrus (feminine distortūra, neuter distortūrum); first/second-declension participle
- about to distort
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | distortūrus | distortūra | distortūrum | distortūrī | distortūrae | distortūra | |
Genitive | distortūrī | distortūrae | distortūrī | distortūrōrum | distortūrārum | distortūrōrum | |
Dative | distortūrō | distortūrō | distortūrīs | ||||
Accusative | distortūrum | distortūram | distortūrum | distortūrōs | distortūrās | distortūra | |
Ablative | distortūrō | distortūrā | distortūrō | distortūrīs | |||
Vocative | distortūre | distortūra | distortūrum | distortūrī | distortūrae | distortūra |