dwarsligger
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From dwarsliggen + -er.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
dwarsligger m (plural dwarsliggers, diminutive dwarsliggertje n)
- An obstructor, a hinderer, an obstructionist (one who is uncooperative and seeks to thwart something).
- Synonym: dwarsdrijver
- Ze verdacht de dwarsligger ervan een infiltrant te zijn.
- She suspected the obstructionist of being an infiltrator.
- A sleeper, a railroad tie.
- Synonyms: spoorbalk, spoorbiels
- Een paar van de dwarsliggers bleken verrot.
- A few of the sleepers turned out to be rotten.
- (neologism) A small book with its text aligned parallel to the spine.
- Henk had wat dwarsliggers meegenomen naar het meertje.
- Henk had brought some books with spine-parallel text along to the lake.
Derived terms[edit]
- → West Frisian: dwerslizzer (calque)