dychawiczny

Polish

Etymology

From dychawica +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨ.xaˈvit͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: dy‧cha‧wicz‧ny

Adjective

dychawiczny (comparative bardziej dychawiczny, superlative najbardziej dychawiczny, derived adverb dychawicznie)

1. (relational) asthma, asthmatic

   Synonym: astmatyczny

2. out of breath, pursy, wheezy (breathing with difficulty or unable to catch one's breath)
3. beat-up, decrepit, worn-out (in a state of disrepair due to age or overuse)

Declension

Declension of dychawiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dychawiczny		dychawiczna	dychawiczne	dychawiczni	dychawiczne
genitive	dychawicznego		dychawicznej	dychawicznego	dychawicznych
dative	dychawicznemu		dychawicznej	dychawicznemu	dychawicznym
accusative	dychawicznego	dychawiczny	dychawiczną	dychawiczne	dychawicznych	dychawiczne
instrumental	dychawicznym		dychawiczną	dychawicznym	dychawicznymi
locative	dychawicznym		dychawicznej	dychawicznym	dychawicznych

Further reading

• dychawiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dychawiczny in Polish dictionaries at PWN