dyfrakcja

Polish

Etymology

Borrowed from English diffraction, from Latin diffrāctus.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨfˈrak.t͡sja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -akt͡sja
• Syllabification: dyf‧rak‧cja

Noun

dyfrakcja f

1. (physics) diffraction (breaking up of an electromagnetic wave as it passes a geometric structure)

Declension

Declension of dyfrakcja

	singular
nominative	dyfrakcja
genitive	dyfrakcji
dative	dyfrakcji
accusative	dyfrakcję
instrumental	dyfrakcją
locative	dyfrakcji
vocative	dyfrakcjo

Derived terms

adjective

• dyfrakcyjny

 

Further reading

• dyfrakcja in Polish dictionaries at PWN