dziecinny

Polish

Etymology

From dziecina +‎ -ny.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕinnɘ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕinnɘ/

• Audio 1:

  (file)

• Rhymes: -innɘ
• Syllabification: dzie‧cin‧ny

Adjective

dziecinny (comparative bardziej dziecinny, superlative najbardziej dziecinny, derived adverb dziecinnie)

1. childish, infantile, juvenile, childlike (behaving immaturely)

   Synonyms: infantylny, naiwny, dziecięcy

2. (relational) child, children (characteristic of children)

   Synonym: dziecięcy

3. (relational) child's (intended for children)

   Synonym: dziecięcy

4. (possessive, Kuyavia) child's (belonging to a child)

   dziecinny ojciec ― child's father

   dziecinna matka ― child's mother

Declension

Declension of dziecinny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziecinny		dziecinna	dziecinne	dziecinni	dziecinne
genitive	dziecinnego		dziecinnej	dziecinnego	dziecinnych
dative	dziecinnemu		dziecinnej	dziecinnemu	dziecinnym
accusative	dziecinnego	dziecinny	dziecinną	dziecinne	dziecinnych	dziecinne
instrumental	dziecinnym		dziecinną	dziecinnym	dziecinnymi
locative	dziecinnym		dziecinnej	dziecinnym	dziecinnych

Further reading

• dziecinny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziecinny in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1867) “dziecinny”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 270