dzielny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dělьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɛl.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛlnɨ
• Syllabification: dziel‧ny

Adjective

dzielny (comparative dzielniejszy, superlative najdzielniejszy, derived adverb dzielnie)

1. brave, plucky, valiant

   Synonym: odważny

2. dexterous, skillful

   Synonym: zręczny

Declension

Declension of dzielny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dzielny		dzielna	dzielne	dzielni	dzielne
genitive	dzielnego		dzielnej	dzielnego	dzielnych
dative	dzielnemu		dzielnej	dzielnemu	dzielnym
accusative	dzielnego	dzielny	dzielną	dzielne	dzielnych	dzielne
instrumental	dzielnym		dzielną	dzielnym	dzielnymi
locative	dzielnym		dzielnej	dzielnym	dzielnych

Derived terms

• dzielność

 

Further reading

• dzielny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dzielny in Polish dictionaries at PWN