eendenkuiken

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Compound of eend (duck) +‎ -en- (interfix) +‎ kuiken (chick, nestling, young bird).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈeːn.də(n)ˌkœy̯.kə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: een‧den‧kui‧ken

Noun[edit]

eendenkuiken n (plural eendenkuikens, diminutive eendenkuikentje n)

  1. duckling (juvenile duck)
    Synonym: eendje