færa

Icelandic

Etymology

From Old Norse fœra, from Proto-Germanic *fōrijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfaiːra/

  Rhymes: -aiːra

Verb

færa (weak verb, third-person singular past indicative færði, supine fært)

1. (transitive, governs accusative) to move (a thing between places), to relocate
2. (ditransitive, governs dative and accusative) to hand, give, bring (someone something), present (someone with something)

   Færðu gestinum eitthvað að drekka.

   Bring the guest something to drink.

Conjugation

færa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að færa
supine (sagnbót)		fært
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		færandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég færi	við færum	present (nútíð)	ég færi	við færum
	þú færir	þið færið		þú færir	þið færið
	hann, hún, það færir	þeir, þær, þau færa		hann, hún, það færi	þeir, þær, þau færi
past (þátíð)	ég færði	við færðum	past (þátíð)	ég færði	við færðum
	þú færðir	þið færðuð		þú færðir	þið færðuð
	hann, hún, það færði	þeir, þær, þau færðu		hann, hún, það færði	þeir, þær, þau færðu
imperative (boðháttur)	fær (þú)	færið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	færðu	færiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

færast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að færast
supine (sagnbót)		færst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		færandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég færist	við færumst	present (nútíð)	ég færist	við færumst
	þú færist	þið færist		þú færist	þið færist
	hann, hún, það færist	þeir, þær, þau færast		hann, hún, það færist	þeir, þær, þau færist
past (þátíð)	ég færðist	við færðumst	past (þátíð)	ég færðist	við færðumst
	þú færðist	þið færðust		þú færðist	þið færðust
	hann, hún, það færðist	þeir, þær, þau færðust		hann, hún, það færðist	þeir, þær, þau færðust
imperative (boðháttur)	færst (þú)	færist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	færstu	færisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

færður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	færður	færð	fært		færðir	færðar	færð
accusative (þolfall)	færðan	færða	fært		færða	færðar	færð
dative (þágufall)	færðum	færðri	færðu		færðum	færðum	færðum
genitive (eignarfall)	færðs	færðrar	færðs		færðra	færðra	færðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	færði	færða	færða		færðu	færðu	færðu
accusative (þolfall)	færða	færðu	færða		færðu	færðu	færðu
dative (þágufall)	færða	færðu	færða		færðu	færðu	færðu
genitive (eignarfall)	færða	færðu	færða		færðu	færðu	færðu

Derived terms

• færa sönnur á

Noun

færa

1. indefinite genitive plural of færi