factitatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of factitō.
Participle[edit]
factitātus (feminine factitāta, neuter factitātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | factitātus | factitāta | factitātum | factitātī | factitātae | factitāta | |
Genitive | factitātī | factitātae | factitātī | factitātōrum | factitātārum | factitātōrum | |
Dative | factitātō | factitātō | factitātīs | ||||
Accusative | factitātum | factitātam | factitātum | factitātōs | factitātās | factitāta | |
Ablative | factitātō | factitātā | factitātō | factitātīs | |||
Vocative | factitāte | factitāta | factitātum | factitātī | factitātae | factitāta |