gûle
Jump to navigation
Jump to search
West Frisian[edit]
Etymology[edit]
Origin uncertain. Compare dialectal Dutch guilen (“to howl”), Middle English goulen (“to howl”), Old Norse gaula and gola (“to howl”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
gûle
Inflection[edit]
Weak class 1 | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | gûle | |||
3rd singular past | gûlde | |||
past participle | gûld | |||
infinitive | gûle | |||
long infinitive | gûlen | |||
gerund | gûlen n | |||
auxiliary | hawwe | |||
indicative | present tense | past tense | ||
1st singular | gûl | gûlde | ||
2nd singular | gûlst | gûldest | ||
3rd singular | gûlt | gûlde | ||
plural | gûle | gûlden | ||
imperative | gûl | |||
participles | gûlend | gûld |
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “gûle”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011