häipymätön

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈhæi̯pymætøn/, [ˈhæi̯pyˌmæt̪ø̞n]
  • Rhymes: -ætøn
  • Syllabification(key): häi‧py‧mä‧tön

Adjective[edit]

häipymätön

  1. inexhaustible

Declension[edit]

Inflection of häipymätön (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative häipymätön häipymättömät
genitive häipymättömän häipymättömien
partitive häipymätöntä häipymättömiä
illative häipymättömään häipymättömiin
singular plural
nominative häipymätön häipymättömät
accusative nom. häipymätön häipymättömät
gen. häipymättömän
genitive häipymättömän häipymättömien
häipymätöntenrare
partitive häipymätöntä häipymättömiä
inessive häipymättömässä häipymättömissä
elative häipymättömästä häipymättömistä
illative häipymättömään häipymättömiin
adessive häipymättömällä häipymättömillä
ablative häipymättömältä häipymättömiltä
allative häipymättömälle häipymättömille
essive häipymättömänä häipymättöminä
translative häipymättömäksi häipymättömiksi
abessive häipymättömättä häipymättömittä
instructive häipymättömin
comitative häipymättömine
Possessive forms of häipymätön (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative häipymättömäni häipymättömäni
accusative nom. häipymättömäni häipymättömäni
gen. häipymättömäni
genitive häipymättömäni häipymättömieni
häipymätöntenirare
partitive häipymätöntäni häipymättömiäni
inessive häipymättömässäni häipymättömissäni
elative häipymättömästäni häipymättömistäni
illative häipymättömääni häipymättömiini
adessive häipymättömälläni häipymättömilläni
ablative häipymättömältäni häipymättömiltäni
allative häipymättömälleni häipymättömilleni
essive häipymättömänäni häipymättöminäni
translative häipymättömäkseni häipymättömikseni
abessive häipymättömättäni häipymättömittäni
instructive
comitative häipymättömineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative häipymättömäsi häipymättömäsi
accusative nom. häipymättömäsi häipymättömäsi
gen. häipymättömäsi
genitive häipymättömäsi häipymättömiesi
häipymätöntesirare
partitive häipymätöntäsi häipymättömiäsi
inessive häipymättömässäsi häipymättömissäsi
elative häipymättömästäsi häipymättömistäsi
illative häipymättömääsi häipymättömiisi
adessive häipymättömälläsi häipymättömilläsi
ablative häipymättömältäsi häipymättömiltäsi
allative häipymättömällesi häipymättömillesi
essive häipymättömänäsi häipymättöminäsi
translative häipymättömäksesi häipymättömiksesi
abessive häipymättömättäsi häipymättömittäsi
instructive
comitative häipymättöminesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative häipymättömämme häipymättömämme
accusative nom. häipymättömämme häipymättömämme
gen. häipymättömämme
genitive häipymättömämme häipymättömiemme
häipymätöntemmerare
partitive häipymätöntämme häipymättömiämme
inessive häipymättömässämme häipymättömissämme
elative häipymättömästämme häipymättömistämme
illative häipymättömäämme häipymättömiimme
adessive häipymättömällämme häipymättömillämme
ablative häipymättömältämme häipymättömiltämme
allative häipymättömällemme häipymättömillemme
essive häipymättömänämme häipymättöminämme
translative häipymättömäksemme häipymättömiksemme
abessive häipymättömättämme häipymättömittämme
instructive
comitative häipymättöminemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative häipymättömänne häipymättömänne
accusative nom. häipymättömänne häipymättömänne
gen. häipymättömänne
genitive häipymättömänne häipymättömienne
häipymätöntennerare
partitive häipymätöntänne häipymättömiänne
inessive häipymättömässänne häipymättömissänne
elative häipymättömästänne häipymättömistänne
illative häipymättömäänne häipymättömiinne
adessive häipymättömällänne häipymättömillänne
ablative häipymättömältänne häipymättömiltänne
allative häipymättömällenne häipymättömillenne
essive häipymättömänänne häipymättöminänne
translative häipymättömäksenne häipymättömiksenne
abessive häipymättömättänne häipymättömittänne
instructive
comitative häipymättöminenne
third-person possessor
singular plural
nominative häipymättömänsä häipymättömänsä
accusative nom. häipymättömänsä häipymättömänsä
gen. häipymättömänsä
genitive häipymättömänsä häipymättömiensä
häipymätöntensärare
partitive häipymätöntään
häipymätöntänsä
häipymättömiään
häipymättömiänsä
inessive häipymättömässään
häipymättömässänsä
häipymättömissään
häipymättömissänsä
elative häipymättömästään
häipymättömästänsä
häipymättömistään
häipymättömistänsä
illative häipymättömäänsä häipymättömiinsä
adessive häipymättömällään
häipymättömällänsä
häipymättömillään
häipymättömillänsä
ablative häipymättömältään
häipymättömältänsä
häipymättömiltään
häipymättömiltänsä
allative häipymättömälleen
häipymättömällensä
häipymättömilleen
häipymättömillensä
essive häipymättömänään
häipymättömänänsä
häipymättöminään
häipymättöminänsä
translative häipymättömäkseen
häipymättömäksensä
häipymättömikseen
häipymättömiksensä
abessive häipymättömättään
häipymättömättänsä
häipymättömittään
häipymättömittänsä
instructive
comitative häipymättömineen
häipymättöminensä

Derived terms[edit]

Participle[edit]

häipymätön

  1. negative participle of häipyä