inretiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of inrētiō.
Participle
[edit]inrētītūrus (feminine inrētītūra, neuter inrētītūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of irrētīturus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inrētītūrus | inrētītūra | inrētītūrum | inrētītūrī | inrētītūrae | inrētītūra | |
Genitive | inrētītūrī | inrētītūrae | inrētītūrī | inrētītūrōrum | inrētītūrārum | inrētītūrōrum | |
Dative | inrētītūrō | inrētītūrō | inrētītūrīs | ||||
Accusative | inrētītūrum | inrētītūram | inrētītūrum | inrētītūrōs | inrētītūrās | inrētītūra | |
Ablative | inrētītūrō | inrētītūrā | inrētītūrō | inrētītūrīs | |||
Vocative | inrētītūre | inrētītūra | inrētītūrum | inrētītūrī | inrētītūrae | inrētītūra |