iudicaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of iūdicō.
Participle[edit]
iūdicātūrus (feminine iūdicātūra, neuter iūdicātūrum); first/second-declension participle
- about to judge
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūdicātūrus | iūdicātūra | iūdicātūrum | iūdicātūrī | iūdicātūrae | iūdicātūra | |
Genitive | iūdicātūrī | iūdicātūrae | iūdicātūrī | iūdicātūrōrum | iūdicātūrārum | iūdicātūrōrum | |
Dative | iūdicātūrō | iūdicātūrō | iūdicātūrīs | ||||
Accusative | iūdicātūrum | iūdicātūram | iūdicātūrum | iūdicātūrōs | iūdicātūrās | iūdicātūra | |
Ablative | iūdicātūrō | iūdicātūrā | iūdicātūrō | iūdicātūrīs | |||
Vocative | iūdicātūre | iūdicātūra | iūdicātūrum | iūdicātūrī | iūdicātūrae | iūdicātūra |