kaçak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قاچاق (kaçak), from Common Turkic *kač- (“to run away, flee”). Related to kaçmak (“to run away, to escape”).

Noun

kaçak (definite accusative kaçağı, plural kaçaklar)

1. fugitive, outlaw, bandit
2. (electricity) leakage

Declension

Inflection
Nominative	kaçak
Definite accusative	kaçağı
	Singular	Plural
Nominative	kaçak	kaçaklar
Definite accusative	kaçağı	kaçakları
Dative	kaçağa	kaçaklara
Locative	kaçakta	kaçaklarda
Ablative	kaçaktan	kaçaklardan
Genitive	kaçağın	kaçakların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kaçağım kaçaklarım 2nd singular kaçağın kaçakların 3rd singular kaçağı kaçakları 1st plural kaçağımız kaçaklarımız 2nd plural kaçağınız kaçaklarınız 3rd plural kaçakları kaçakları Definite accusative Singular Plural 1st singular kaçağımı kaçaklarımı 2nd singular kaçağını kaçaklarını 3rd singular kaçağını kaçaklarını 1st plural kaçağımızı kaçaklarımızı 2nd plural kaçağınızı kaçaklarınızı 3rd plural kaçaklarını kaçaklarını Dative Singular Plural 1st singular kaçağıma kaçaklarıma 2nd singular kaçağına kaçaklarına 3rd singular kaçağına kaçaklarına 1st plural kaçağımıza kaçaklarımıza 2nd plural kaçağınıza kaçaklarınıza 3rd plural kaçaklarına kaçaklarına Locative Singular Plural 1st singular kaçağımda kaçaklarımda 2nd singular kaçağında kaçaklarında 3rd singular kaçağında kaçaklarında 1st plural kaçağımızda kaçaklarımızda 2nd plural kaçağınızda kaçaklarınızda 3rd plural kaçaklarında kaçaklarında Ablative Singular Plural 1st singular kaçağımdan kaçaklarımdan 2nd singular kaçağından kaçaklarından 3rd singular kaçağından kaçaklarından 1st plural kaçağımızdan kaçaklarımızdan 2nd plural kaçağınızdan kaçaklarınızdan 3rd plural kaçaklarından kaçaklarından Genitive Singular Plural 1st singular kaçağımın kaçaklarımın 2nd singular kaçağının kaçaklarının 3rd singular kaçağının kaçaklarının 1st plural kaçağımızın kaçaklarımızın 2nd plural kaçağınızın kaçaklarınızın 3rd plural kaçaklarının kaçaklarının