księgokradztwo

Polish

Etymology

From księga (“book”) +‎ -o- +‎ kraść (“theft”) +‎ -ztwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɕɛŋ.ɡɔkˈrat͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡stfɔ
• Syllabification: księ‧gok‧radz‧two

Noun

księgokradztwo n

1. (dated) book theft
2. (dated) plagiarism

Declension

Declension of księgokradztwo

	singular
nominative	księgokradztwo
genitive	księgokradztwa
dative	księgokradztwu
accusative	księgokradztwo
instrumental	księgokradztwem
locative	księgokradztwie
vocative	księgokradztwo

Further reading

• księgokradztwo in Polish dictionaries at PWN