kumandan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish قوماندان (komandan), from French commandant.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kumandan (definite accusative kumandanı, plural kumandanlar)

  1. commander
    Synonym: komutan

Declension[edit]

Inflection
Nominative kumandan
Definite accusative kumandanı
Singular Plural
Nominative kumandan kumandanlar
Definite accusative kumandanı kumandanları
Dative kumandana kumandanlara
Locative kumandanda kumandanlarda
Ablative kumandandan kumandanlardan
Genitive kumandanın kumandanların
Predicative forms
Singular Plural
1st singular kumandanım kumandanlarım
2nd singular kumandansın kumandanlarsın
3rd singular kumandan
kumandandır
kumandanlar
kumandanlardır
1st plural kumandanız kumandanlarız
2nd plural kumandansınız kumandanlarsınız
3rd plural kumandanlar kumandanlardır