mângâiat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of mângâia.
Noun[edit]
mângâiat m (plural mângâiați)
Declension[edit]
Declension of mângâiat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) mângâiat | mângâiatul | (niște) mângâiați | mângâiații |
genitive/dative | (unui) mângâiat | mângâiatului | (unor) mângâiați | mângâiaților |
vocative | mângâiatule | mângâiaților |
Verb[edit]
mângâiat (past participle of mângâia)