mahkeme

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish محكمه (maḥkeme, a court of justice, tribunal, especially of the cannon law of Islam),[1][2] from Arabic مَحْكَمَة (maḥkama, court), verbal noun of حَكَمَ (ḥakama, to exercise authority, to command, to bid, to rule).[3]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mah.ceˈme/
  • Hyphenation: mah‧ke‧me

Noun[edit]

mahkeme (definite accusative mahkemeyi, plural mahkemeler)

  1. (law) A court of law, court of justice, tribunal.
  2. (colloquial) The legal proceedings.

Declension[edit]

Inflection
Nominative mahkeme
Definite accusative mahkemeyi
Singular Plural
Nominative mahkeme mahkemeler
Definite accusative mahkemeyi mahkemeleri
Dative mahkemeye mahkemelere
Locative mahkemede mahkemelerde
Ablative mahkemeden mahkemelerden
Genitive mahkemenin mahkemelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular mahkemem mahkemelerim
2nd singular mahkemen mahkemelerin
3rd singular mahkemesi mahkemeleri
1st plural mahkememiz mahkemelerimiz
2nd plural mahkemeniz mahkemeleriniz
3rd plural mahkemeleri mahkemeleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular mahkememi mahkemelerimi
2nd singular mahkemeni mahkemelerini
3rd singular mahkemesini mahkemelerini
1st plural mahkememizi mahkemelerimizi
2nd plural mahkemenizi mahkemelerinizi
3rd plural mahkemelerini mahkemelerini
Dative
Singular Plural
1st singular mahkememe mahkemelerime
2nd singular mahkemene mahkemelerine
3rd singular mahkemesine mahkemelerine
1st plural mahkememize mahkemelerimize
2nd plural mahkemenize mahkemelerinize
3rd plural mahkemelerine mahkemelerine
Locative
Singular Plural
1st singular mahkememde mahkemelerimde
2nd singular mahkemende mahkemelerinde
3rd singular mahkemesinde mahkemelerinde
1st plural mahkememizde mahkemelerimizde
2nd plural mahkemenizde mahkemelerinizde
3rd plural mahkemelerinde mahkemelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular mahkememden mahkemelerimden
2nd singular mahkemenden mahkemelerinden
3rd singular mahkemesinden mahkemelerinden
1st plural mahkememizden mahkemelerimizden
2nd plural mahkemenizden mahkemelerinizden
3rd plural mahkemelerinden mahkemelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular mahkememin mahkemelerimin
2nd singular mahkemenin mahkemelerinin
3rd singular mahkemesinin mahkemelerinin
1st plural mahkememizin mahkemelerimizin
2nd plural mahkemenizin mahkemelerinizin
3rd plural mahkemelerinin mahkemelerinin

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “محكمه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1765
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “محكمه”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1130
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “mahkeme”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]