matematyka

Polish

Etymology 1

Learned borrowing from Latin mathēmatica.

Pronunciation

• IPA^(key): (standard) /ma.tɛˈma.tɨ.ka/
• IPA^(key): (colloquial; common in casual speech) /ma.tɛ.maˈtɨ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨka
• Syllabification: ma‧te‧ma‧ty‧ka

Noun

matematyka f

1. (mathematics) mathematics
2. (education) mathematics (school subject)

Declension

Declension of matematyka

	singular
nominative	matematyka
genitive	matematyki
dative	matematyce
accusative	matematykę
instrumental	matematyką
locative	matematyce
vocative	matematyko

Derived terms

adjective

• matematyczny

 

noun

• matematyk

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ma.tɛ.maˈtɨ.ka/
• Rhymes: -ɨka
• Syllabification: ma‧te‧ma‧ty‧ka

Noun

matematyka m pers

1. genitive/accusative singular of matematyk

Further reading

• matematyka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• matematyka in Polish dictionaries at PWN