mormăit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of mormăi.
Noun[edit]
mormăit n (plural mormăituri)
Declension[edit]
Declension of mormăit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) mormăit | mormăitul | (niște) mormăituri | mormăiturile |
genitive/dative | (unui) mormăit | mormăitului | (unor) mormăituri | mormăiturilor |
vocative | mormăitule | mormăiturilor |
Verb[edit]
mormăit (past participle of mormăi)
- past participle of mormăi