nieszczęśnik

Polish

Etymology

From nieszczęsny +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛˈʂt͡ʂɛɲɕ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɕɲik
• Syllabification: nie‧szczęś‧nik

Noun

nieszczęśnik m pers (female equivalent nieszczęśnica)

1. wretch (an unhappy, unfortunate or miserable person)

   Synonyms: biedaczek, nieborak, nieszczęśliwiec

Declension

Declension of nieszczęśnik

	singular	plural
nominative	nieszczęśnik	nieszczęśnicy/nieszczęśniki (deprecative)
genitive	nieszczęśnika	nieszczęśników
dative	nieszczęśnikowi	nieszczęśnikom
accusative	nieszczęśnika	nieszczęśników
instrumental	nieszczęśnikiem	nieszczęśnikami
locative	nieszczęśniku	nieszczęśnikach
vocative	nieszczęśniku	nieszczęśnicy

Related terms

adjective

• nieszczęśliwy

 

noun

• nieszczęście

 

Further reading

• nieszczęśnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nieszczęśnik in Polish dictionaries at PWN