nuntiatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of nūntiō (“announce”).
Participle
[edit]nūntiātus (feminine nūntiāta, neuter nūntiātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | nūntiātus | nūntiāta | nūntiātum | nūntiātī | nūntiātae | nūntiāta | |
Genitive | nūntiātī | nūntiātae | nūntiātī | nūntiātōrum | nūntiātārum | nūntiātōrum | |
Dative | nūntiātō | nūntiātō | nūntiātīs | ||||
Accusative | nūntiātum | nūntiātam | nūntiātum | nūntiātōs | nūntiātās | nūntiāta | |
Ablative | nūntiātō | nūntiātā | nūntiātō | nūntiātīs | |||
Vocative | nūntiāte | nūntiāta | nūntiātum | nūntiātī | nūntiātae | nūntiāta |
References
[edit]- nuntiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est
- (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est