oblectatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of oblectō (“delight, amuse”).
Participle[edit]
oblectātus (feminine oblectāta, neuter oblectātum); first/second-declension participle
- entertained, delighted, having been amused.
- having passed the time agreeably.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | oblectātus | oblectāta | oblectātum | oblectātī | oblectātae | oblectāta | |
Genitive | oblectātī | oblectātae | oblectātī | oblectātōrum | oblectātārum | oblectātōrum | |
Dative | oblectātō | oblectātō | oblectātīs | ||||
Accusative | oblectātum | oblectātam | oblectātum | oblectātōs | oblectātās | oblectāta | |
Ablative | oblectātō | oblectātā | oblectātō | oblectātīs | |||
Vocative | oblectāte | oblectāta | oblectātum | oblectātī | oblectātae | oblectāta |