oculitus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From oculus (“eye”) + -tus (“-ly”).
Adverb[edit]
oculitus (not comparable)
- (figuratively) as dear as one's own eyes
- Nonius, De compendiosa doctrina 147, (citing Plautus):
- oculitus ut animitus, medullitus. Plautus corni "qui amánt ancillam meam Phedulium oculitus"
- Festus, De Verborum Significatione 179:
- oculitus quoque dicitur, ut funditus, penitus, quo significatur tam carum esse quam oculum
Usage notes[edit]
Only attested in dictionaries. Nonius's entry for the word gives a usage example attributed to Plautus' lost play Cornicula.
References[edit]
- “oculitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- oculitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.