oculitus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From oculus (eye) +‎ -tus (-ly).

Adverb[edit]

oculitus (not comparable)

  1. (figuratively) as dear as one's own eyes
    • Nonius, De compendiosa doctrina 147, (citing Plautus):
      oculitus ut animitus, medullitus. Plautus corni "qui amánt ancillam meam Phedulium oculitus"
    • Festus, De Verborum Significatione 179:
      oculitus quoque dicitur, ut funditus, penitus, quo significatur tam carum esse quam oculum

Usage notes[edit]

Only attested in dictionaries. Nonius's entry for the word gives a usage example attributed to Plautus' lost play Cornicula.

References[edit]

  • oculitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • oculitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.