oditus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of ōdiō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈoː.di.tus/, [ˈoːd̪ɪt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈo.di.tus/, [ˈɔːd̪it̪us]
Participle[edit]
ōditus (feminine ōdita, neuter ōditum); first/second-declension participle
- had an aversion to
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ōditus | ōdita | ōditum | ōditī | ōditae | ōdita | |
Genitive | ōditī | ōditae | ōditī | ōditōrum | ōditārum | ōditōrum | |
Dative | ōditō | ōditō | ōditīs | ||||
Accusative | ōditum | ōditam | ōditum | ōditōs | ōditās | ōdita | |
Ablative | ōditō | ōditā | ōditō | ōditīs | |||
Vocative | ōdite | ōdita | ōditum | ōditī | ōditae | ōdita |