onvolmaakt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From on- +‎ volmaakt.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔn.vɔlˈmaːkt/
  • (file)
  • Hyphenation: on‧vol‧maakt
  • Rhymes: -aːkt

Adjective[edit]

onvolmaakt (comparative onvolmaakter, superlative onvolmaaktst)

  1. imperfect
    Synonyms: imperfect, gebrekkig
    Antonyms: perfect, volmaakt

Inflection[edit]

Inflection of onvolmaakt
uninflected onvolmaakt
inflected onvolmaakte
comparative onvolmaakter
positive comparative superlative
predicative/adverbial onvolmaakt onvolmaakter het onvolmaaktst
het onvolmaaktste
indefinite m./f. sing. onvolmaakte onvolmaaktere onvolmaaktste
n. sing. onvolmaakt onvolmaakter onvolmaaktste
plural onvolmaakte onvolmaaktere onvolmaaktste
definite onvolmaakte onvolmaaktere onvolmaaktste
partitive onvolmaakts onvolmaakters

Derived terms[edit]