opięć
Jump to navigation
Jump to search
See also: opiec
Old Polish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *opętь. Cognates include Czech opět, Russian опя́ть (opjátʹ).
Pronunciation[edit]
Adverb[edit]
opięć
- again
- 1853 [1451], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 105:
- Tako wthem myly Yesus naszylnye omdlaw opyødz dluszey poczøl sze modlycz
- [Tako wtem miły Jesus nasilnie omdlaw, opięć dłużej począł sie modlić]
Conjunction[edit]
opięć
- so, thus
- 1930 [Fifteenth century], “Ge”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 1, 24:
- Opyøcz (quoque) rzekl bog: Wiwyecz szemya stworzenye szywe
- [Opięć (quoque) rzekł Bog: Wywiedź ziemia stworzenie żywe]
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “opięć, opiąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN