orditurus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of ōrdior
Participle[edit]
ōrdītūrus (feminine ōrdītūra, neuter ōrdītūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ōrdītūrus | ōrdītūra | ōrdītūrum | ōrdītūrī | ōrdītūrae | ōrdītūra | |
Genitive | ōrdītūrī | ōrdītūrae | ōrdītūrī | ōrdītūrōrum | ōrdītūrārum | ōrdītūrōrum | |
Dative | ōrdītūrō | ōrdītūrō | ōrdītūrīs | ||||
Accusative | ōrdītūrum | ōrdītūram | ōrdītūrum | ōrdītūrōs | ōrdītūrās | ōrdītūra | |
Ablative | ōrdītūrō | ōrdītūrā | ōrdītūrō | ōrdītūrīs | |||
Vocative | ōrdītūre | ōrdītūra | ōrdītūrum | ōrdītūrī | ōrdītūrae | ōrdītūra |