pöyhkeilevä

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈpøy̯hkei̯leʋæ/, [ˈpø̞y̯çk̟e̞i̯ˌle̞ʋæ]
  • Rhymes: -eʋæ
  • Syllabification(key): pöyh‧kei‧le‧vä

Adjective[edit]

pöyhkeilevä (comparative pöyhkeilevämpi, superlative pöyhkeilevin)

  1. self-important, pompous; arrogant or egotistical; tending to show off or hold oneself in unduly high regard.

Declension[edit]

Inflection of pöyhkeilevä (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative pöyhkeilevä pöyhkeilevät
genitive pöyhkeilevän pöyhkeilevien
partitive pöyhkeilevää pöyhkeileviä
illative pöyhkeilevään pöyhkeileviin
singular plural
nominative pöyhkeilevä pöyhkeilevät
accusative nom. pöyhkeilevä pöyhkeilevät
gen. pöyhkeilevän
genitive pöyhkeilevän pöyhkeilevien
pöyhkeileväinrare
partitive pöyhkeilevää pöyhkeileviä
inessive pöyhkeilevässä pöyhkeilevissä
elative pöyhkeilevästä pöyhkeilevistä
illative pöyhkeilevään pöyhkeileviin
adessive pöyhkeilevällä pöyhkeilevillä
ablative pöyhkeilevältä pöyhkeileviltä
allative pöyhkeilevälle pöyhkeileville
essive pöyhkeilevänä pöyhkeilevinä
translative pöyhkeileväksi pöyhkeileviksi
abessive pöyhkeilevättä pöyhkeilevittä
instructive pöyhkeilevin
comitative pöyhkeilevine
Possessive forms of pöyhkeilevä (Kotus type 10/koira, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative pöyhkeileväni pöyhkeileväni
accusative nom. pöyhkeileväni pöyhkeileväni
gen. pöyhkeileväni
genitive pöyhkeileväni pöyhkeilevieni
pöyhkeileväinirare
partitive pöyhkeilevääni pöyhkeileviäni
inessive pöyhkeilevässäni pöyhkeilevissäni
elative pöyhkeilevästäni pöyhkeilevistäni
illative pöyhkeilevääni pöyhkeileviini
adessive pöyhkeilevälläni pöyhkeilevilläni
ablative pöyhkeilevältäni pöyhkeileviltäni
allative pöyhkeilevälleni pöyhkeilevilleni
essive pöyhkeilevänäni pöyhkeilevinäni
translative pöyhkeileväkseni pöyhkeilevikseni
abessive pöyhkeilevättäni pöyhkeilevittäni
instructive
comitative pöyhkeilevineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative pöyhkeileväsi pöyhkeileväsi
accusative nom. pöyhkeileväsi pöyhkeileväsi
gen. pöyhkeileväsi
genitive pöyhkeileväsi pöyhkeileviesi
pöyhkeileväisirare
partitive pöyhkeilevääsi pöyhkeileviäsi
inessive pöyhkeilevässäsi pöyhkeilevissäsi
elative pöyhkeilevästäsi pöyhkeilevistäsi
illative pöyhkeilevääsi pöyhkeileviisi
adessive pöyhkeilevälläsi pöyhkeilevilläsi
ablative pöyhkeilevältäsi pöyhkeileviltäsi
allative pöyhkeilevällesi pöyhkeilevillesi
essive pöyhkeilevänäsi pöyhkeilevinäsi
translative pöyhkeileväksesi pöyhkeileviksesi
abessive pöyhkeilevättäsi pöyhkeilevittäsi
instructive
comitative pöyhkeilevinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative pöyhkeilevämme pöyhkeilevämme
accusative nom. pöyhkeilevämme pöyhkeilevämme
gen. pöyhkeilevämme
genitive pöyhkeilevämme pöyhkeileviemme
pöyhkeileväimmerare
partitive pöyhkeileväämme pöyhkeileviämme
inessive pöyhkeilevässämme pöyhkeilevissämme
elative pöyhkeilevästämme pöyhkeilevistämme
illative pöyhkeileväämme pöyhkeileviimme
adessive pöyhkeilevällämme pöyhkeilevillämme
ablative pöyhkeilevältämme pöyhkeileviltämme
allative pöyhkeilevällemme pöyhkeilevillemme
essive pöyhkeilevänämme pöyhkeilevinämme
translative pöyhkeileväksemme pöyhkeileviksemme
abessive pöyhkeilevättämme pöyhkeilevittämme
instructive
comitative pöyhkeilevinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative pöyhkeilevänne pöyhkeilevänne
accusative nom. pöyhkeilevänne pöyhkeilevänne
gen. pöyhkeilevänne
genitive pöyhkeilevänne pöyhkeilevienne
pöyhkeileväinnerare
partitive pöyhkeileväänne pöyhkeileviänne
inessive pöyhkeilevässänne pöyhkeilevissänne
elative pöyhkeilevästänne pöyhkeilevistänne
illative pöyhkeileväänne pöyhkeileviinne
adessive pöyhkeilevällänne pöyhkeilevillänne
ablative pöyhkeilevältänne pöyhkeileviltänne
allative pöyhkeilevällenne pöyhkeilevillenne
essive pöyhkeilevänänne pöyhkeilevinänne
translative pöyhkeileväksenne pöyhkeileviksenne
abessive pöyhkeilevättänne pöyhkeilevittänne
instructive
comitative pöyhkeilevinenne
third-person possessor
singular plural
nominative pöyhkeilevänsä pöyhkeilevänsä
accusative nom. pöyhkeilevänsä pöyhkeilevänsä
gen. pöyhkeilevänsä
genitive pöyhkeilevänsä pöyhkeileviensä
pöyhkeileväinsärare
partitive pöyhkeileväänsä pöyhkeileviään
pöyhkeileviänsä
inessive pöyhkeilevässään
pöyhkeilevässänsä
pöyhkeilevissään
pöyhkeilevissänsä
elative pöyhkeilevästään
pöyhkeilevästänsä
pöyhkeilevistään
pöyhkeilevistänsä
illative pöyhkeileväänsä pöyhkeileviinsä
adessive pöyhkeilevällään
pöyhkeilevällänsä
pöyhkeilevillään
pöyhkeilevillänsä
ablative pöyhkeilevältään
pöyhkeilevältänsä
pöyhkeileviltään
pöyhkeileviltänsä
allative pöyhkeilevälleen
pöyhkeilevällensä
pöyhkeilevilleen
pöyhkeilevillensä
essive pöyhkeilevänään
pöyhkeilevänänsä
pöyhkeilevinään
pöyhkeilevinänsä
translative pöyhkeileväkseen
pöyhkeileväksensä
pöyhkeilevikseen
pöyhkeileviksensä
abessive pöyhkeilevättään
pöyhkeilevättänsä
pöyhkeilevittään
pöyhkeilevittänsä
instructive
comitative pöyhkeilevineen
pöyhkeilevinensä

Synonyms[edit]

Related terms[edit]

Participle[edit]

pöyhkeilevä

  1. present active participle of pöyhkeillä