pilny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: pilný

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *pilьnъ. By surface analysis, pilić +‎ -ny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpil.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ilnɘ
  • Syllabification: pil‧ny

Adjective

[edit]

pilny (comparative pilniejszy or bardziej pilny, superlative najpilniejszy or najbardziej pilny, derived adverb pilnie)

  1. urgent
  2. diligent, assiduous

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • pilny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pilny in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “pilny”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN