prowokator

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French provocateur.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /prɔ.vɔˈka.tɔr/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atɔr
  • Syllabification: pro‧wo‧ka‧tor

Noun[edit]

prowokator m pers (female equivalent prowokatorka)

  1. provocateur, provoker
  2. agent provocateur

Declension[edit]

Declension of prowokator
singular plural
nominative prowokator prowokatorzy/prowokatory (deprecative)
genitive prowokatora prowokatorów
dative prowokatorowi prowokatorom
accusative prowokatora prowokatorów
instrumental prowokatorem prowokatorami
locative prowokatorze prowokatorach
vocative prowokatorze prowokatorzy

Further reading[edit]

  • prowokator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • prowokator in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=prowokator&oldid=68645056"