rutka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

Probably a back-formation from rutkasti (plenty, much).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈrutkɑ/, [ˈrut̪kɑ̝]
  • Rhymes: -utkɑ
  • Syllabification(key): rut‧ka

Adjective[edit]

rutka (comparative rutkempi or rutkampi, superlative rutkin) (colloquial, rare)

  1. plentiful

Declension[edit]

Inflection of rutka (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative rutka rutkat
genitive rutkan rutkien
partitive rutkaa rutkia
illative rutkaan rutkiin
singular plural
nominative rutka rutkat
accusative nom. rutka rutkat
gen. rutkan
genitive rutkan rutkien
rutkainrare
partitive rutkaa rutkia
inessive rutkassa rutkissa
elative rutkasta rutkista
illative rutkaan rutkiin
adessive rutkalla rutkilla
ablative rutkalta rutkilta
allative rutkalle rutkille
essive rutkana rutkina
translative rutkaksi rutkiksi
abessive rutkatta rutkitta
instructive rutkin
comitative rutkine
Possessive forms of rutka (Kotus type 10/koira, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative rutkani rutkani
accusative nom. rutkani rutkani
gen. rutkani
genitive rutkani rutkieni
rutkainirare
partitive rutkaani rutkiani
inessive rutkassani rutkissani
elative rutkastani rutkistani
illative rutkaani rutkiini
adessive rutkallani rutkillani
ablative rutkaltani rutkiltani
allative rutkalleni rutkilleni
essive rutkanani rutkinani
translative rutkakseni rutkikseni
abessive rutkattani rutkittani
instructive
comitative rutkineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative rutkasi rutkasi
accusative nom. rutkasi rutkasi
gen. rutkasi
genitive rutkasi rutkiesi
rutkaisirare
partitive rutkaasi rutkiasi
inessive rutkassasi rutkissasi
elative rutkastasi rutkistasi
illative rutkaasi rutkiisi
adessive rutkallasi rutkillasi
ablative rutkaltasi rutkiltasi
allative rutkallesi rutkillesi
essive rutkanasi rutkinasi
translative rutkaksesi rutkiksesi
abessive rutkattasi rutkittasi
instructive
comitative rutkinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative rutkamme rutkamme
accusative nom. rutkamme rutkamme
gen. rutkamme
genitive rutkamme rutkiemme
rutkaimmerare
partitive rutkaamme rutkiamme
inessive rutkassamme rutkissamme
elative rutkastamme rutkistamme
illative rutkaamme rutkiimme
adessive rutkallamme rutkillamme
ablative rutkaltamme rutkiltamme
allative rutkallemme rutkillemme
essive rutkanamme rutkinamme
translative rutkaksemme rutkiksemme
abessive rutkattamme rutkittamme
instructive
comitative rutkinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative rutkanne rutkanne
accusative nom. rutkanne rutkanne
gen. rutkanne
genitive rutkanne rutkienne
rutkainnerare
partitive rutkaanne rutkianne
inessive rutkassanne rutkissanne
elative rutkastanne rutkistanne
illative rutkaanne rutkiinne
adessive rutkallanne rutkillanne
ablative rutkaltanne rutkiltanne
allative rutkallenne rutkillenne
essive rutkananne rutkinanne
translative rutkaksenne rutkiksenne
abessive rutkattanne rutkittanne
instructive
comitative rutkinenne
third-person possessor
singular plural
nominative rutkansa rutkansa
accusative nom. rutkansa rutkansa
gen. rutkansa
genitive rutkansa rutkiensa
rutkainsarare
partitive rutkaansa rutkiaan
rutkiansa
inessive rutkassaan
rutkassansa
rutkissaan
rutkissansa
elative rutkastaan
rutkastansa
rutkistaan
rutkistansa
illative rutkaansa rutkiinsa
adessive rutkallaan
rutkallansa
rutkillaan
rutkillansa
ablative rutkaltaan
rutkaltansa
rutkiltaan
rutkiltansa
allative rutkalleen
rutkallensa
rutkilleen
rutkillensa
essive rutkanaan
rutkanansa
rutkinaan
rutkinansa
translative rutkakseen
rutkaksensa
rutkikseen
rutkiksensa
abessive rutkattaan
rutkattansa
rutkittaan
rutkittansa
instructive
comitative rutkineen
rutkinensa

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Anagrams[edit]

Latvian[edit]

Noun[edit]

rutka m

  1. genitive singular of rutks