służący

Polish

Etymology

From służyć +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /swuˈʐɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: słu‧żą‧cy

Noun

służący m pers (female equivalent służąca)

1. (nominalized, dated, now derogatory) servant, person hired for housekeeping

Declension

Declension of służący

	singular	plural
nominative	służący	służący
genitive	służącego	służących
dative	służącemu	służącym
accusative	służącego	służących
instrumental	służącym	służącymi
locative	służącym	służących
vocative	służący	służący

Participle

służący (active adjectival)

1. active adjectival participle of służyć

Declension

Declension of służący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	służący		służąca	służące	służący	służące
genitive	służącego		służącej	służącego	służących
dative	służącemu		służącej	służącemu	służącym
accusative	służącego	służący	służącą	służące	służących	służące
instrumental	służącym		służącą	służącym	służącymi
locative	służącym		służącej	służącym	służących

Further reading

• służący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• służący in Polish dictionaries at PWN