saarenoma
Jump to navigation
Jump to search
Ingrian[edit]
Etymology[edit]
From Saaren (“of Seskar”) + oma (“own”).
Pronunciation[edit]
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈsɑːrenˌomɑ/, [ˈs̠ɑːre̞nˌo̞mɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈsɑːrenˌomɑ/, [ˈʃɑːre̞nˌo̞mɑ]
- Rhymes: -omɑ
- Hyphenation: saa‧ren‧o‧ma
Noun[edit]
saarenoma
- inhabitant of Seskar
Declension[edit]
Declension of saarenoma (type 3/koira, no gradation, gemination) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | saarenoma | saarenomat |
genitive | saarenoman | saarenommiin |
partitive | saarenommaa | saarenommia |
illative | saarenommaa | saarenommii |
inessive | saarenomas | saarenomis |
elative | saarenomast | saarenomist |
allative | saarenomalle | saarenomille |
adessive | saarenomal | saarenomil |
ablative | saarenomalt | saarenomilt |
translative | saarenomaks | saarenomiks |
essive | saarenomanna, saarenommaan | saarenominna, saarenommiin |
exessive1) | saarenomant | saarenomint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References[edit]
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 512