saavuttamaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

saavuttaa +‎ -maton

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsɑːʋutːɑmɑton/, [ˈs̠ɑ̝ːʋut̪ˌt̪ɑ̝mɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑmɑton
  • Syllabification(key): saa‧vut‧ta‧ma‧ton

Adjective[edit]

saavuttamaton (comparative saavuttamattomampi, superlative saavuttamattomin)

  1. unreachable, unattainable, unobtainable, inaccessible, unachievable (impossible to attain or reach, unable to accomplish, beyond limit)

Declension[edit]

Inflection of saavuttamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative saavuttamaton saavuttamattomat
genitive saavuttamattoman saavuttamattomien
partitive saavuttamatonta saavuttamattomia
illative saavuttamattomaan saavuttamattomiin
singular plural
nominative saavuttamaton saavuttamattomat
accusative nom. saavuttamaton saavuttamattomat
gen. saavuttamattoman
genitive saavuttamattoman saavuttamattomien
saavuttamatontenrare
partitive saavuttamatonta saavuttamattomia
inessive saavuttamattomassa saavuttamattomissa
elative saavuttamattomasta saavuttamattomista
illative saavuttamattomaan saavuttamattomiin
adessive saavuttamattomalla saavuttamattomilla
ablative saavuttamattomalta saavuttamattomilta
allative saavuttamattomalle saavuttamattomille
essive saavuttamattomana saavuttamattomina
translative saavuttamattomaksi saavuttamattomiksi
abessive saavuttamattomatta saavuttamattomitta
instructive saavuttamattomin
comitative saavuttamattomine
Possessive forms of saavuttamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative saavuttamattomani saavuttamattomani
accusative nom. saavuttamattomani saavuttamattomani
gen. saavuttamattomani
genitive saavuttamattomani saavuttamattomieni
saavuttamatontenirare
partitive saavuttamatontani saavuttamattomiani
inessive saavuttamattomassani saavuttamattomissani
elative saavuttamattomastani saavuttamattomistani
illative saavuttamattomaani saavuttamattomiini
adessive saavuttamattomallani saavuttamattomillani
ablative saavuttamattomaltani saavuttamattomiltani
allative saavuttamattomalleni saavuttamattomilleni
essive saavuttamattomanani saavuttamattominani
translative saavuttamattomakseni saavuttamattomikseni
abessive saavuttamattomattani saavuttamattomittani
instructive
comitative saavuttamattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative saavuttamattomasi saavuttamattomasi
accusative nom. saavuttamattomasi saavuttamattomasi
gen. saavuttamattomasi
genitive saavuttamattomasi saavuttamattomiesi
saavuttamatontesirare
partitive saavuttamatontasi saavuttamattomiasi
inessive saavuttamattomassasi saavuttamattomissasi
elative saavuttamattomastasi saavuttamattomistasi
illative saavuttamattomaasi saavuttamattomiisi
adessive saavuttamattomallasi saavuttamattomillasi
ablative saavuttamattomaltasi saavuttamattomiltasi
allative saavuttamattomallesi saavuttamattomillesi
essive saavuttamattomanasi saavuttamattominasi
translative saavuttamattomaksesi saavuttamattomiksesi
abessive saavuttamattomattasi saavuttamattomittasi
instructive
comitative saavuttamattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative saavuttamattomamme saavuttamattomamme
accusative nom. saavuttamattomamme saavuttamattomamme
gen. saavuttamattomamme
genitive saavuttamattomamme saavuttamattomiemme
saavuttamatontemmerare
partitive saavuttamatontamme saavuttamattomiamme
inessive saavuttamattomassamme saavuttamattomissamme
elative saavuttamattomastamme saavuttamattomistamme
illative saavuttamattomaamme saavuttamattomiimme
adessive saavuttamattomallamme saavuttamattomillamme
ablative saavuttamattomaltamme saavuttamattomiltamme
allative saavuttamattomallemme saavuttamattomillemme
essive saavuttamattomanamme saavuttamattominamme
translative saavuttamattomaksemme saavuttamattomiksemme
abessive saavuttamattomattamme saavuttamattomittamme
instructive
comitative saavuttamattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative saavuttamattomanne saavuttamattomanne
accusative nom. saavuttamattomanne saavuttamattomanne
gen. saavuttamattomanne
genitive saavuttamattomanne saavuttamattomienne
saavuttamatontennerare
partitive saavuttamatontanne saavuttamattomianne
inessive saavuttamattomassanne saavuttamattomissanne
elative saavuttamattomastanne saavuttamattomistanne
illative saavuttamattomaanne saavuttamattomiinne
adessive saavuttamattomallanne saavuttamattomillanne
ablative saavuttamattomaltanne saavuttamattomiltanne
allative saavuttamattomallenne saavuttamattomillenne
essive saavuttamattomananne saavuttamattominanne
translative saavuttamattomaksenne saavuttamattomiksenne
abessive saavuttamattomattanne saavuttamattomittanne
instructive
comitative saavuttamattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative saavuttamattomansa saavuttamattomansa
accusative nom. saavuttamattomansa saavuttamattomansa
gen. saavuttamattomansa
genitive saavuttamattomansa saavuttamattomiensa
saavuttamatontensarare
partitive saavuttamatontaan
saavuttamatontansa
saavuttamattomiaan
saavuttamattomiansa
inessive saavuttamattomassaan
saavuttamattomassansa
saavuttamattomissaan
saavuttamattomissansa
elative saavuttamattomastaan
saavuttamattomastansa
saavuttamattomistaan
saavuttamattomistansa
illative saavuttamattomaansa saavuttamattomiinsa
adessive saavuttamattomallaan
saavuttamattomallansa
saavuttamattomillaan
saavuttamattomillansa
ablative saavuttamattomaltaan
saavuttamattomaltansa
saavuttamattomiltaan
saavuttamattomiltansa
allative saavuttamattomalleen
saavuttamattomallensa
saavuttamattomilleen
saavuttamattomillensa
essive saavuttamattomanaan
saavuttamattomanansa
saavuttamattominaan
saavuttamattominansa
translative saavuttamattomakseen
saavuttamattomaksensa
saavuttamattomikseen
saavuttamattomiksensa
abessive saavuttamattomattaan
saavuttamattomattansa
saavuttamattomittaan
saavuttamattomittansa
instructive
comitative saavuttamattomineen
saavuttamattominensa

Derived terms[edit]

Participle[edit]

saavuttamaton

  1. negative participle of saavuttaa

Further reading[edit]