sortilegi
Jump to navigation
Jump to search
English[edit]
Noun[edit]
sortilegi
- plural of sortilegus
Catalan[edit]
Etymology[edit]
From Medieval Latin sortilegium, from sortilegus (“soothsaying”).
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Central) [sur.tiˈlɛ.ʒi]
- IPA(key): (Balearic) [sor.tiˈlɛ.ʒi]
- IPA(key): (Valencian) [soɾ.tiˈlɛ.d͡ʒi]
Noun[edit]
sortilegi m (plural sortilegis)
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “sortilegi” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Italian[edit]
Etymology 1[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
sortilegi m
Etymology 2[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
sortilegi m
- plural of sortilegio
Anagrams[edit]
Latin[edit]
Adjective[edit]
sortilegī
- inflection of sortilegus:
Noun[edit]
sortilegī
- inflection of sortilegus:
Categories:
- English non-lemma forms
- English noun forms
- English plurals in -i with singular in -us, -os or -o
- Catalan terms borrowed from Latin
- Catalan terms derived from Latin
- Catalan terms with IPA pronunciation
- Catalan lemmas
- Catalan nouns
- Catalan countable nouns
- Catalan masculine nouns
- ca:Occult
- Italian 4-syllable words
- Italian terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Italian/iledʒi
- Rhymes:Italian/iledʒi/4 syllables
- Italian non-lemma forms
- Italian noun forms
- Rhymes:Italian/ɛdʒi
- Rhymes:Italian/ɛdʒi/4 syllables
- Latin non-lemma forms
- Latin adjective forms
- Latin noun forms