stoïsch

Dutch

Etymology

Perhaps borrowed from Middle French stoique, German stoisch or Latin stoicus. Equivalent to stoa +‎ -isch.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstoː.is/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: sto‧isch

Adjective

stoïsch (comparative stoïscher, superlative meest stoïsch)

1. stoic, pertaining to stoicism [from 16th c.]
   • 1992, Fokke Veenstra, in Fokke Veenstra (ed.), Hendrik Laurensz. Spiegel, Hert-spiegel, page 200.

     Overigens was de vermenging van christendom en stoïsche principes een algemene trend, wel allereerst bij filosofisch georiënteerde christenen.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1998, Joris van Eijnatten, Hogere sferen. De ideeënwereld van Willem Bilderdijk (1756-1831), page 247:

     Een telkens terugkerend element in het denken van Bilderdijk - we hebben er reeds op gewezen – is zijn verwerping van stoïsche opvattingen, die hij verbindt met pelagiaanse tendenzen in het achttiende-eeuwse denken.

     (please add an English translation of this quotation)

   Synonym: stoïcijns

2. (less common) stoic, unaffected by pain or emotion, unemotional

   Synonym: stoïcijns

Inflection

Inflection of stoïsch
uninflected	stoïsch
inflected	stoïsche
comparative	stoïscher
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		stoïsch	stoïscher	het meest stoïsch het meest stoïsche
indefinite	m./f. sing.	stoïsche	stoïschere	meest stoïsche
	n. sing.	stoïsch	stoïscher	meest stoïsche
	plural	stoïsche	stoïschere	meest stoïsche
definite		stoïsche	stoïschere	meest stoïsche
partitive		stoïsch	stoïschers	—