sulautumaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Participle[edit]

sulautumaton

  1. negative participle of sulautua

Declension[edit]

Inflection of sulautumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative sulautumaton sulautumattomat
genitive sulautumattoman sulautumattomien
partitive sulautumatonta sulautumattomia
illative sulautumattomaan sulautumattomiin
singular plural
nominative sulautumaton sulautumattomat
accusative nom. sulautumaton sulautumattomat
gen. sulautumattoman
genitive sulautumattoman sulautumattomien
sulautumatontenrare
partitive sulautumatonta sulautumattomia
inessive sulautumattomassa sulautumattomissa
elative sulautumattomasta sulautumattomista
illative sulautumattomaan sulautumattomiin
adessive sulautumattomalla sulautumattomilla
ablative sulautumattomalta sulautumattomilta
allative sulautumattomalle sulautumattomille
essive sulautumattomana sulautumattomina
translative sulautumattomaksi sulautumattomiksi
abessive sulautumattomatta sulautumattomitta
instructive sulautumattomin
comitative sulautumattomine
Possessive forms of sulautumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative sulautumattomani sulautumattomani
accusative nom. sulautumattomani sulautumattomani
gen. sulautumattomani
genitive sulautumattomani sulautumattomieni
sulautumatontenirare
partitive sulautumatontani sulautumattomiani
inessive sulautumattomassani sulautumattomissani
elative sulautumattomastani sulautumattomistani
illative sulautumattomaani sulautumattomiini
adessive sulautumattomallani sulautumattomillani
ablative sulautumattomaltani sulautumattomiltani
allative sulautumattomalleni sulautumattomilleni
essive sulautumattomanani sulautumattominani
translative sulautumattomakseni sulautumattomikseni
abessive sulautumattomattani sulautumattomittani
instructive
comitative sulautumattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative sulautumattomasi sulautumattomasi
accusative nom. sulautumattomasi sulautumattomasi
gen. sulautumattomasi
genitive sulautumattomasi sulautumattomiesi
sulautumatontesirare
partitive sulautumatontasi sulautumattomiasi
inessive sulautumattomassasi sulautumattomissasi
elative sulautumattomastasi sulautumattomistasi
illative sulautumattomaasi sulautumattomiisi
adessive sulautumattomallasi sulautumattomillasi
ablative sulautumattomaltasi sulautumattomiltasi
allative sulautumattomallesi sulautumattomillesi
essive sulautumattomanasi sulautumattominasi
translative sulautumattomaksesi sulautumattomiksesi
abessive sulautumattomattasi sulautumattomittasi
instructive
comitative sulautumattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative sulautumattomamme sulautumattomamme
accusative nom. sulautumattomamme sulautumattomamme
gen. sulautumattomamme
genitive sulautumattomamme sulautumattomiemme
sulautumatontemmerare
partitive sulautumatontamme sulautumattomiamme
inessive sulautumattomassamme sulautumattomissamme
elative sulautumattomastamme sulautumattomistamme
illative sulautumattomaamme sulautumattomiimme
adessive sulautumattomallamme sulautumattomillamme
ablative sulautumattomaltamme sulautumattomiltamme
allative sulautumattomallemme sulautumattomillemme
essive sulautumattomanamme sulautumattominamme
translative sulautumattomaksemme sulautumattomiksemme
abessive sulautumattomattamme sulautumattomittamme
instructive
comitative sulautumattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative sulautumattomanne sulautumattomanne
accusative nom. sulautumattomanne sulautumattomanne
gen. sulautumattomanne
genitive sulautumattomanne sulautumattomienne
sulautumatontennerare
partitive sulautumatontanne sulautumattomianne
inessive sulautumattomassanne sulautumattomissanne
elative sulautumattomastanne sulautumattomistanne
illative sulautumattomaanne sulautumattomiinne
adessive sulautumattomallanne sulautumattomillanne
ablative sulautumattomaltanne sulautumattomiltanne
allative sulautumattomallenne sulautumattomillenne
essive sulautumattomananne sulautumattominanne
translative sulautumattomaksenne sulautumattomiksenne
abessive sulautumattomattanne sulautumattomittanne
instructive
comitative sulautumattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative sulautumattomansa sulautumattomansa
accusative nom. sulautumattomansa sulautumattomansa
gen. sulautumattomansa
genitive sulautumattomansa sulautumattomiensa
sulautumatontensarare
partitive sulautumatontaan
sulautumatontansa
sulautumattomiaan
sulautumattomiansa
inessive sulautumattomassaan
sulautumattomassansa
sulautumattomissaan
sulautumattomissansa
elative sulautumattomastaan
sulautumattomastansa
sulautumattomistaan
sulautumattomistansa
illative sulautumattomaansa sulautumattomiinsa
adessive sulautumattomallaan
sulautumattomallansa
sulautumattomillaan
sulautumattomillansa
ablative sulautumattomaltaan
sulautumattomaltansa
sulautumattomiltaan
sulautumattomiltansa
allative sulautumattomalleen
sulautumattomallensa
sulautumattomilleen
sulautumattomillensa
essive sulautumattomanaan
sulautumattomanansa
sulautumattominaan
sulautumattominansa
translative sulautumattomakseen
sulautumattomaksensa
sulautumattomikseen
sulautumattomiksensa
abessive sulautumattomattaan
sulautumattomattansa
sulautumattomittaan
sulautumattomittansa
instructive
comitative sulautumattomineen
sulautumattominensa