sumienie

Polish

Alternative forms

• (obsolete) sumnienie

Etymology

Inherited from Old Polish sąmnienie, from Proto-Slavic *sǫmьněnьje, itself a calque of Latin cōnscientia.

Pronunciation

• IPA^(key): /suˈmjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: su‧mie‧nie

Noun

sumienie n

1. conscience (moral sense of right and wrong)

Declension

Declension of sumienie

	singular	plural
nominative	sumienie	sumienia
genitive	sumienia	sumień
dative	sumieniu	sumieniom
accusative	sumienie	sumienia
instrumental	sumieniem	sumieniami
locative	sumieniu	sumieniach
vocative	sumienie	sumienia

Derived terms

adjectives

• bez sumienia
• sumienny

 

nouns

• rachunek sumienia
• więzień sumienia
• wolność sumienia
• wyrzuty sumienia

 

verb

• mieć na sumieniu impf

 

proverb

• kto ma sumienie w duszy, ten cudzego nie ruszy

 

Related terms

adverb

• sumiennie

 

noun

• sumienność

 

Descendants

• → Belarusian: сумле́нне (sumljénnje)
• → Ukrainian: сумлі́ння (sumlínnja)

Further reading

• sumienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sumienie in Polish dictionaries at PWN