supplicaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of supplicō.
Participle[edit]
supplicātūrus (feminine supplicātūra, neuter supplicātūrum); first/second-declension participle
- about to pray
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | supplicātūrus | supplicātūra | supplicātūrum | supplicātūrī | supplicātūrae | supplicātūra | |
Genitive | supplicātūrī | supplicātūrae | supplicātūrī | supplicātūrōrum | supplicātūrārum | supplicātūrōrum | |
Dative | supplicātūrō | supplicātūrō | supplicātūrīs | ||||
Accusative | supplicātūrum | supplicātūram | supplicātūrum | supplicātūrōs | supplicātūrās | supplicātūra | |
Ablative | supplicātūrō | supplicātūrā | supplicātūrō | supplicātūrīs | |||
Vocative | supplicātūre | supplicātūra | supplicātūrum | supplicātūrī | supplicātūrae | supplicātūra |