tavoittamaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

tavoittaa +‎ -maton

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈtɑʋoi̯tːɑmɑton/, [ˈt̪ɑ̝ʋo̞i̯t̪ˌt̪ɑ̝mɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑmɑton
  • Syllabification(key): ta‧voit‧ta‧ma‧ton

Adjective[edit]

tavoittamaton

  1. unavailable, unreachable

Declension[edit]

Inflection of tavoittamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative tavoittamaton tavoittamattomat
genitive tavoittamattoman tavoittamattomien
partitive tavoittamatonta tavoittamattomia
illative tavoittamattomaan tavoittamattomiin
singular plural
nominative tavoittamaton tavoittamattomat
accusative nom. tavoittamaton tavoittamattomat
gen. tavoittamattoman
genitive tavoittamattoman tavoittamattomien
tavoittamatonten rare
partitive tavoittamatonta tavoittamattomia
inessive tavoittamattomassa tavoittamattomissa
elative tavoittamattomasta tavoittamattomista
illative tavoittamattomaan tavoittamattomiin
adessive tavoittamattomalla tavoittamattomilla
ablative tavoittamattomalta tavoittamattomilta
allative tavoittamattomalle tavoittamattomille
essive tavoittamattomana tavoittamattomina
translative tavoittamattomaksi tavoittamattomiksi
abessive tavoittamattomatta tavoittamattomitta
instructive tavoittamattomin
comitative tavoittamattomine
Possessive forms of tavoittamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative tavoittamattomani tavoittamattomani
accusative nom. tavoittamattomani tavoittamattomani
gen. tavoittamattomani
genitive tavoittamattomani tavoittamattomieni
tavoittamatonteni rare
partitive tavoittamatontani tavoittamattomiani
inessive tavoittamattomassani tavoittamattomissani
elative tavoittamattomastani tavoittamattomistani
illative tavoittamattomaani tavoittamattomiini
adessive tavoittamattomallani tavoittamattomillani
ablative tavoittamattomaltani tavoittamattomiltani
allative tavoittamattomalleni tavoittamattomilleni
essive tavoittamattomanani tavoittamattominani
translative tavoittamattomakseni tavoittamattomikseni
abessive tavoittamattomattani tavoittamattomittani
instructive
comitative tavoittamattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative tavoittamattomasi tavoittamattomasi
accusative nom. tavoittamattomasi tavoittamattomasi
gen. tavoittamattomasi
genitive tavoittamattomasi tavoittamattomiesi
tavoittamatontesi rare
partitive tavoittamatontasi tavoittamattomiasi
inessive tavoittamattomassasi tavoittamattomissasi
elative tavoittamattomastasi tavoittamattomistasi
illative tavoittamattomaasi tavoittamattomiisi
adessive tavoittamattomallasi tavoittamattomillasi
ablative tavoittamattomaltasi tavoittamattomiltasi
allative tavoittamattomallesi tavoittamattomillesi
essive tavoittamattomanasi tavoittamattominasi
translative tavoittamattomaksesi tavoittamattomiksesi
abessive tavoittamattomattasi tavoittamattomittasi
instructive
comitative tavoittamattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative tavoittamattomamme tavoittamattomamme
accusative nom. tavoittamattomamme tavoittamattomamme
gen. tavoittamattomamme
genitive tavoittamattomamme tavoittamattomiemme
tavoittamatontemme rare
partitive tavoittamatontamme tavoittamattomiamme
inessive tavoittamattomassamme tavoittamattomissamme
elative tavoittamattomastamme tavoittamattomistamme
illative tavoittamattomaamme tavoittamattomiimme
adessive tavoittamattomallamme tavoittamattomillamme
ablative tavoittamattomaltamme tavoittamattomiltamme
allative tavoittamattomallemme tavoittamattomillemme
essive tavoittamattomanamme tavoittamattominamme
translative tavoittamattomaksemme tavoittamattomiksemme
abessive tavoittamattomattamme tavoittamattomittamme
instructive
comitative tavoittamattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative tavoittamattomanne tavoittamattomanne
accusative nom. tavoittamattomanne tavoittamattomanne
gen. tavoittamattomanne
genitive tavoittamattomanne tavoittamattomienne
tavoittamatontenne rare
partitive tavoittamatontanne tavoittamattomianne
inessive tavoittamattomassanne tavoittamattomissanne
elative tavoittamattomastanne tavoittamattomistanne
illative tavoittamattomaanne tavoittamattomiinne
adessive tavoittamattomallanne tavoittamattomillanne
ablative tavoittamattomaltanne tavoittamattomiltanne
allative tavoittamattomallenne tavoittamattomillenne
essive tavoittamattomananne tavoittamattominanne
translative tavoittamattomaksenne tavoittamattomiksenne
abessive tavoittamattomattanne tavoittamattomittanne
instructive
comitative tavoittamattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative tavoittamattomansa tavoittamattomansa
accusative nom. tavoittamattomansa tavoittamattomansa
gen. tavoittamattomansa
genitive tavoittamattomansa tavoittamattomiensa
tavoittamatontensa rare
partitive tavoittamatontaan
tavoittamatontansa
tavoittamattomiaan
tavoittamattomiansa
inessive tavoittamattomassaan
tavoittamattomassansa
tavoittamattomissaan
tavoittamattomissansa
elative tavoittamattomastaan
tavoittamattomastansa
tavoittamattomistaan
tavoittamattomistansa
illative tavoittamattomaansa tavoittamattomiinsa
adessive tavoittamattomallaan
tavoittamattomallansa
tavoittamattomillaan
tavoittamattomillansa
ablative tavoittamattomaltaan
tavoittamattomaltansa
tavoittamattomiltaan
tavoittamattomiltansa
allative tavoittamattomalleen
tavoittamattomallensa
tavoittamattomilleen
tavoittamattomillensa
essive tavoittamattomanaan
tavoittamattomanansa
tavoittamattominaan
tavoittamattominansa
translative tavoittamattomakseen
tavoittamattomaksensa
tavoittamattomikseen
tavoittamattomiksensa
abessive tavoittamattomattaan
tavoittamattomattansa
tavoittamattomittaan
tavoittamattomittansa
instructive
comitative tavoittamattomineen
tavoittamattominensa

Derived terms[edit]

Participle[edit]

tavoittamaton

  1. negative participle of tavoittaa

Further reading[edit]